Sekar

[alimallah]

Sakar (kırmızı ateş):

"Hem ey Rasûlüm bilir misin, nedir o sakar (Cehennem). " (Müddessir, 74/27)

"Biliyor musun sakar (cehennem) nedir? O, ne geri bırakır ne de azabdan vaz geçer. İnsanın derisini kavurur. Üzerinde görevli on dokuz (melek) vardır." (Müddessir, 74/27-30).

Bu sekar (“cehennem ateşi”) teriminin, tartışmasız olarak ilk kullanılışıdır. Bu terim, insanın bu dünyada günah işlemek ve ruhsal hakikatlere kör ve sağır kalmak suretiyle öteki dünyada başına açtığı azap kavramına Kur’an`da verilen yedi mecazî isimden birisidir. Bunun ve insanın öteki dünyadaki durumuna ve akibetine ilişkin öteki bütün Kur’ânî tasvirlerin mecazî karakteri, hem sonraki ayette hem de 28. ayet ve devamında açıkça dile getirilmektedir. (Muhammed Esed, Kuran Mesajı)

27-28. Ayetlerde sekar hakkında "hiçbir şeye acımayan, içine atılanları yakan ve insanın derisini kavuran korkunç bir yer" şeklinde detay­lar vermektedir. "İnsanları kavurur" dîye çevirdiğimiz 29. âyete "İnsanlara görü­nür" şeklinde de mâna verilmiştir. (Zemahşerî, IV, 183) Aynı âyet, "Cehennem, orayı hak eden insana kendini gösteren bir tablo, bir aynadır" şeklinde de anlaşı­labilir.

Müfessirler, 30. âyetteki "on dokuz" sayısını "cehennemde görevlendirilmiş olan on dokuz melek; meleklerden on dokuz grup; on dokuz saf; her birinin em­rinde bir grup melek bulunan on dokuz yönetici melek" şekillerinde yorumlamış­lardır. (Zemahşerî, IV, 184; Şevkânî, V, 378; İbn Âşûr, XXIX, 298)

Nitekim Tahrîm Sûresi`nin 6. âyetinde de cehennemin başında iri cüsseli, sert tabiatlı ve Al­lah`ın emirlerini hemen uygulayan meleklerin bulunduğu bildirilmiştir (Râzî, dö­nemindeki felsefî gelenekten yararlanarak buradaki on dokuz rakamını, insanın beden ve zihin güçleri olarak yorumlamıştır. (XXX, 203) (Kur’an Yolu:V/420-421.)