Tevrat 50 Bolum
YARADILIŞ SON BÖLÜM
50.BÖLÜM
Yakup`un Gömülüşü
50: 1 Yusuf kendini babasının üzerine attı ağlayarak onu öptü.
50: 2 Babasının cesedini mumyalamaları için özel hekimlerine
buyruk verdi. Hekimler İsrail`i mumyaladılar.
50: 3 Bu iş kırk gün sürdü. Mumyalama için bu süre gerekliydi.
Mısırlılar İsrail için yetmiş gün yas tuttu.
50: 4 Yas günleri geçince Yusuf firavunun ev halkına "Eğer
benden hoşnut kaldınızsa lütfen firavunla konuşun" dedi
50: 5 "Babam bana ant içirdi: `Ölmek üzereyim. Beni Kenan
ülkesinde kendim için kazdırdığım mezara gömeceksin` dedi. Şimdi
lütfen firavuna bildirin izin versin gideyim babamı gömüp geleyim."
50: 6 Firavun "Git babanı göm andını yerine getir" dedi.
50: 7 Böylece Yusuf babasını gömmeye gitti. Firavunun bütün
görevlileri sarayın ve Mısır`ın ileri gelenleri ona eşlik etti.
50: 8 Yusuf`un bütün ailesi kardeşleri babasının ev halkı da onunla birlikteydi. Yalnız çocukları davarlarla sığırları Goşen`de bıraktılar.
50: 9 Arabalarla atlılar da onları izledi. Büyük bir alay oluşturdular.
50: 10 Şeria Irmağı`nın doğusunda Atat Harmanı`na varınca yüksek
sesle acı acı ağıt yaktılar. Yusuf babası için yedi gün yas tuttu.
50: 11 O bölgede yaşayan Kenanlılar Atat Harmanı`ndaki yası görünce "Mısırlılar ne kadar hüzünlü yas tutuyor!" dediler. Bu yüzden Şeria Irmağı`nın doğusundaki bu yere Avel-Misrayim [1] adı verildi.
50: 12 Yakup`un oğulları babalarının vermiş olduğu buyruğu tam
tamına yerine getirdiler.
50: 13 Onu Kenan ülkesine götürüp Mamre yakınlarında Makpela
Tarlası`ndaki mağaraya gömdüler. O mağarayı mezar yapmak üzere
tarlayla birlikte Hititli* Efron`dan İbrahim satın almıştı.
50: 14 Yusuf babasını gömdükten sonra kendisi kardeşleri ve
onunla birlikte babasını gömmeye gelenlerin hepsi Mısır`a döndüler.
Yusuf Kardeşlerine Güven Veriyor
50: 15 Babalarının ölümünden sonra Yusuf`un kardeşleri "Belki
Yusuf bize kin besliyordur" dediler "Ya ona yaptığımız kötülüğe
karşılık bizden öç almaya kalkarsa?"
50: 16-17 Böylece Yusuf`a haber gönderdiler: "Babamız ölmeden önce
Yusuf`a şöyle deyin diye buyurmuştu: `Kardeşlerin sana kötülük yaptılar lütfen onların suçunu günahını bağışla.` Ne olur şimdi günahımızı bağışla. Biz babanın Tanrısı`nın kullarıyız." Yusuf bu haberi alınca ağladı.
50: 18 Bunun üzerine kardeşleri gidip onun önünde yere kapanarak
"Senin köleniz" dediler.
50: 19 Yusuf "Korkmayın" dedi "Ben Tanrı mıyım?
50: 20 Siz bana kötülük düşündünüz ama Tanrı bugün olduğu gibi
birçok halkın yaşamını korumak için o kötülüğü iyiliğe çevirdi.
50: 21 Korkmanıza gerek yok size de çocuklarınıza da bakacağım."
Yüreklerine dokunacak güzel sözlerle onlara güven verdi.
Yusuf`un Ölümü
50: 22 Yusuf`la babasının ev halkı Mısır`a yerleştiler. Yusuf yüz
on yıl yaşadı.
50: 23 Efrayim`in üç göbek çocuklarını gördü. Manaşşe`nin oğlu
Makir`in çocukları onun elinde doğdu.
50: 24 Yusuf yakınlarına "Ben ölmek üzereyim" dedi "Ama Tanrı
kesinlikle size yardım edecek; sizi İbrahim`e İshak`a Yakup`a
ant içerek söz verdiği topraklara götürecek."
50: 25 Sonra onlara ant içirerek "Tanrı kesinlikle size yardım
edecek" dedi "O zaman kemiklerimi buradan götürürsünüz."
50: 26 Yusuf yüz on yaşında öldü. Onu mumyalayıp Mısır`da bir
tabuta koydular.
|